بررسی موردهایی از اخلاق حرفه‌ای/ریموند اورباچ، چارلز گروت و پژوهش در زمینه شکست هیدرولیکی
پیش‌زمینه ویرایش
شکست هیدرولیکی یا به اصطلاح فرکینگ روشی است در پتروشیمی که با استفاده از حفاری زمین از آن نفت خام یا گاز طبیعی استخراج می‌کنند.
شکست هیدرولیکی ویرایش
شکست هیدرولیکی چگونه کار می‌کند؟ چنانکه استوآرت زمین‌شناس توضیح می‌دهد «یک مته حفاری را به صورت عمودی وارد زمین می‌کنند، این مته به عمق ۲ مایلی زمین وارد می‌شود و سپس یک فن زیرکانه می‌زند یعنی به جای ادامه حرکت عمودی به صورت افقی به نفوذ خود ادامه می‌دهد. سپس چه اتفاقی می‌افتد؟ ما از لوله این مته، میلیون‌ها گالن آب، چند تن شن و مقداری ماده شیمیایی به پایین می‌فرستیم. اتفاقی که می‌افتد این است که شکاف‌هایی که به صورت طبیعی در سنگ‌ها وجود داشت ترک می‌خورند. ما با ایجاد این شکست‌ها گاز را که درون سنگ‌ها محصور شده بود آزاد می‌کنیم و به سطح زمین می‌آوریم.»
جدال سیاست‌گذارانه ویرایش
شکست هیدرولیک بحثی است که در ایالات متحده اختلاف زیادی در مورد آن وجود دارد. بر اساس نظرسنجی ۲۰۱۶ گالوپ، ۵۱٪ از آمریکایی‌ها با شکست هیدرولیکی مخالف و ۳۶٪ با آن موافق بودند، بیشتر جمهوری‌خواهان با آن موافق و بیشتر دموکرات‌ها مخالف آن هستند. در سال‌های اخیر، فرکینگ (تکنیک شکست) سبب تشویق به افزایش تولید منابع طبیعی در ایالات متحده شده است که شامل نفت و گاز طبیعی می‌شود و به نوبه خود موجب تحریک اقتصاد و افزایش استقلال انرژزی شده است. از سال ۲۰۰۰ مقدار گاز طبیعی و نفت بازیافت شده از طریق فرکینگ افزایش یافته و در ۲۰۱۵ ۶۷٪ از کل گاز طبیعی و ۵۱٪ از کل نفت تولیدی در ایالات متحده از شکست هیدرولیکی به دست آمده است. فرکینگ در هر روز میلیون‌ها دلار به جیب شرکت‌های انرژی فعال در زمینه نفت و گاز طبیعی می‌ریزد. اگرچه این فرآورده‌ها به منظورهای مختلفی مثل ترابری، گرمایش، و تولید برق در ایالات متحده استفاده می‌شوند اما به دلیل اثرگذاری بالقوه‌ای که بر روی محیط زیست می‌گذارند با مخالفت‌های سنگینی رو به رو شده است.
پژوهش‌ها بر روی فرکینگ ویرایش
مجادلات بسیاری بر سر پژوهش پیرامون فرکینگ هیدرولیکی و تأثیر ان بر محیط زیست در ایالات متحده شکل گرفته است. یکی از چهره‌های پیشتاز در این زمینه وستون ویلسون (Weston Wilson) است. در سال ۲۰۰۴ سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا(EPA) یک گزارش از اثرات زیست‌محیطی فرکینگ هیدرولیکی منتشر کرد و در آن نتیجه‌گیری شده بود «تزریق مایعات شکافنده هیدرولیکی به درون چاه‌های CBM هیچ تهدیدی برای منابع آب آشامیدنی زیرزمینی ندارد یا اگر داشته باشد ناچیز است و در حال حاضر به هیچ مطالعه دیگری نیاز نیست». وستون ویلسون کارمند وقت EPA یک مهندس محیط زیست بود و کاسهٔ زیر نیم کاسهٔ این گزارش را بر ملا ساخت. در ۲۰۰۴ او یک نامه به کنگره نوشت و اعلام کرد نتیجه‌گیری EPA با نتایج دیگران که می‌گویند فرکینگ مایعات سمی به آب‌های زیرزیمنی تزریق می‌کند در تضاد است و ۵ نفر از ۷ نفر تیم داوری همتا که از این تصمیم پشتیبانی کرده‌اند دارای تضاد منافع هستند و «ممکن است از این تصمیم EPA که بررسی بیشتر صورت نگیرد سود می‌برند یا در حال تحمیل شرط‌های اجباری هستند».
چارلز گروت و لو رفتن او ویرایش
چارلز گروت یکی از بازرسان اصلی در مؤسسۀ انرژی دانشگاه تگزاس بود. او وقتی در دانشگاه بود یک مقاله منتشر کرد که در آن به مرور خطرات زیست‌محیطی فرکینگ پرداخته بود. مقاله او پیشنهاد می‌کرد فرکینگ اثرات زیست‌محیطی بسیار کمی دارد. پس از اینکه مقاله منتشر شد نقدهای بسیاری بر تحلیل آن وارد شد. اکثریت نظرشان این بود که گروت نقش اثرات زیست‌محیطی فرکینگ را کم نشان داده است. با انتشار اخباری درباره این مقاله سازمان حسابرسی عامه تصمیم گرفت سوابق گروت را بررسی کند. سازمان حسابرسی پس از بررسی‌هایش متوجه شد گروت عضو حقوق‌بگیر Plains Exploration and Production Company یا به اختصار PXP است. PXP در زمینه فرکینگ سرمایه‌گذاری کرده بود و یکی از روش‌هایش برای استخراج گاز طبیعی، فرکینگ بود. همچنین سازمان حسابرسی متوجه شد به گروت به عنوان یکی از اعضای PXP بیش از ۱٫۵ میلیون دلار پرداخت کرده‌اند.