شبکه‌های کامپیوتری/مسیریابی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲۳:
<nowiki>##</nowiki>The router simply needs to know which one of its direct interfaces will get the information where it needs to go the quickest.
 
روتر بعدی در خط روند را تکرار می کند تا اطلاعات به مقصد خود برسد.مزیت دیگری برای چنین فرآیندهای مسیریابی محلی این است که پروتکل ها می توانند جداول مسیریابی کوچکتری را حفظ کنند. از آنجا که یک پروتکل حالت پیوند تنها اطلاعات مسیریابی را برای اینترفیس های مستقیم آن حفظ می کند، جدول مسیریابی حاوی اطلاعات بسیار کمتری نسبت به پروتکل بردار فاصله است که ممکن است اطلاعات روی چند روتر وجود داشته باشد. مانند پروتکل های بردار فاصله، پروتکل های حالت لینک برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات با یکدیگر نیاز به به روز رسانی دارند. این به روز رسانی  به نام (Link State Advertisements)  و به صورت خلاصه  (LSAs) شناخته می شود و هنگامی که وضعیت لینک های روتر تغییر می کند، رخ می دهد. هنگامی که یک لینک خاص در دسترس نیست (وضعیت تغییر می کند)، روتر از طریق شبکه  بروز رسانی می کند و به تمام روتر هایی که با آنها ارتباط مستقیم دارد اعلام میکند.
 
 
'''''در الگوریتم های حالت لینک ها، هر روتر باید این مراحل را دنبال کند:'''''
 
# شناسایی روترهایی که از لحاظ فیزیکی به آنها متصل شده اند و آدرس های IP خود را دریافت می کنند؛ هنگامی که یک روتر شروع به کار می کند، ابتدا یک بسته راه انداز (به طور مثال "Hello") را از طریق شبکه ارسال می کند. هر روتر که این بسته را دریافت می کند با یک پیام که حاوی آدرس IP خود است پیام را پاسخ میدهد.
# روترها زمان تأخیر (یا هر پارامتر مهم دیگر شبکه، مانند ترافیک متوسط) را برای روترهای همسایه اندازه گیری می کنند. برای انجام این کار، روترها بسته های اکو را بر روی شبکه ارسال می کنند. هر روتر که این بسته ها را دریافت میکند با یک بسته اکو پاسخ می دهد. با نصف کردن زمان ارسال و دریافت، روترها می توانند زمان تأخیر را محاسبه کنند. زمان تاخیر شامل زمان انتقال و پردازش( زمانی که بسته ها برای رسیدن به مقصد و زمان گیرنده برای پردازش و پاسخ نیاز دارد) می باشد.
# اطلاعات مربوط به یک روتر برای روترهای دیگر شبکه ارسال میشود واطلاعات  سایرروترها نیزدریافت میشود. در این مرحله همه روترها دانش خود را به اشتراک می گذارند و اطلاعات خود را به یکدیگر می فرستند. به این ترتیب، هر روتر می تواند ساختار و وضعیت شبکه را بداند.
# روترها از یک الگوریتم مناسب برای شناسایی بهترین مسیر بین دو گره شبکه استفاده می کنند. در این مرحله، روترها بهترین مسیر را به هر گره انتخاب می کنند. آنها این کار را با استفاده از یک الگوریتم انجام می دهند، مانند الگوریتم کوتاه ترین مسیر دایجسترا. در این الگوریتم، یک روتر، بر اساس اطلاعاتی که از دیگر روترها جمع آوری شده، یک نمودار از شبکه را ایجاد می کند. این نمودار محل روترها و لینک های متصل به روتر های دیگر در شبکه را  نشان می دهد. هر لینک با یک عدد برچسب گذاری شده واین عدد به عنوان وزن و یا هزینه مسیر شناخته میشود. این شماره  تابعی از زمان تاخیر، متوسط ترافیک و گاهی اوقات به سادگی تعداد ایستگاه های بین گره ها است. به عنوان مثال، اگر دو لینک بین یک گره و یک مقصد وجود دارد، مسیریاب مسیری  با کمترین وزن انتخاب می کند.
 
<br />
 
=== الگوریتم دایجسترا ===
[[رده:شبکه‌های کامپیوتری]]