آموزش زبان فارسی باستان/مقدمه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
اولین نشانه‌های '''زبان فارسی (پارسی) باستانی''' را در سنگ نوشته‌های بیستون می‌توان دید؛ که قدمت آن به حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد. این سنگ نوشته‌ها به دستور داریوش پادشاه هخامنشی ایجاد شدند. زبان فارسی باستان در زمان هخامنشیان به خط میخی نوشته می‌شد اما فارسی امروزین که از آن به وجود آمده است به خط پارسی نوشته می‌شود. بسیاری از واژه‌ها به مرور زمان تغییر کرده‌اند ولی هنوز هم می‌توان معنای بعضی از آن‌ها را متوجه شد مثلاً اَسمانم به معنی آسمان. در بسیاری از زبان‌های ایرانی، امروزه واژه‌هایی مشابه فارسی باستان یافت می‌شود.
امروزه علاوه بر زبان فارسی باستان، زبان‌های دیگری مانند سانسکریت، لاتین، یونانی باستان، ... نیز وجود دارند که اگرچه مرده‌اند اما بسیاری از افراد آن را می‌آموزند. در کاوش‌های تخت جمشید، نقش جهان، پاسارگاد، عیلام، شوش، همدان، وان (ارمنستان) و آبراه سوئز (مصر) آثار بسیاری از زبان فارسی باستان یافت شده است.
| |||