زبان برنامه نویسی سی/دستور return: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸:
'''دقت کنید :''' هر تابعی با نوع داده‌ای غیر از پوچ void مثل int یا long یا char باید طبق استاندارد حتماً دارای دستور return باشد و در غیر این صورت کامپایلر ممکن است از شما خطا بگیرد و در صورت خطا نگرفتن نیز ، قطع به یقین برنامه شما دارای خطا و باگ Bug خواهد بود و مشکل‌دار کار می‌کند
مثال :
{{چپ‌چین}}
<source lang=C#>
#include <stdio.h>
int mult(int a, int b);
int main()
{
printf("Enter Two Numbers :\n");
int i = 0, j = 0;
scanf("%d%d", &i, &j);
printf("%d\n", mult(i, j));
return 0;
}
int mult(int a, int b)
{
int c;
c = a * b;
return c;
}
</source>
{{پایان چپ‌چین}}
در مثال بالا ، ابتدا فایل سرآیند stdio ( که سرنام standard input/output می‌باشد - به معنی ورودی/خروجی استاندارد ) با دستور مستقیم include ضمیمه برنامه خود نموده‌ایم که در آن تابع‌های printf و scanf تعریف شده‌اند که این دو تابع کتابخانه‌ای استاندارد C ، به ترتیب printf ( سرنام print formatted به معنی چاپ فرمت‌شده ) کاراکتر یا رشته‌ای از حروف ، علامات و یا اعداد را در خروجی خط‌دستوری چاپ می‌کند و scanf ( سرنام scan formatted به معنی خواندن فرمت‌شده ) تابعی است که از ورودی تعریف شده برای خود و معمولاً صفحه‌کلید ( Keyboard کیبورد ) کاراکتر یا رشته‌ای را که حروف ، علامات و یا اعداد هستند دریافت می‌کند
سپس تابعی با نام mult مخفف multiplication به معنی ضرب ( در ریاضی ) را اعلان نموده‌ایم ( اصطلاحاً prototype ) که دو پارامتر با نام‌های a و b دارد که هر دو از نوع داده متغیر صحیح هستند . تابع اصلی برنامه یعنی تابع main چاپ می‌کند که دو عدد را وارد کنید ( Enter Two numbers ) سپس دو متغیر صحیح با نام‌های i و j تعریف می‌کند که درست بعد از آن تابع scanf مقادیر آنها را دریافت می‌کند ( این مباحث را به صورت مفصل در فصل فایل‌های سرآیند تشریح می‌کنیم ) . سپس تابع printf یک مقدار صحیح را چاپ می‌کند که مقدار آن از فراخوانی ( و یا همان احضار ) تابع mult بر روی آرگومان‌های i و j به دست می‌آید
اما تابع mult در جایی دیگر تعریف شده است ( یعنی بعد از تابع main ) درست همانند اعلان آن ، یک داده صحیح است و دو متغیر صحیح با نام‌های a و b دارد که در آن متغیر صحیحی به نام c اعلان شده است که تعریف آن ضرب پارامتر a در پارامتر b است و سپس تابع مقدار c را بازمی‌گرداند . بدیهی است که با کامپایل برنامه ، شما دو عدد را که قابلیت ذخیره در یک صحیح را داشته باشند می‌توانید وارد کنید تا ضرب آن دو را در هم ، در خروجی خط‌دستوری ببینید ( به شرط اینکه ضرب آن دو عدد از آخرین مقداری که در نوع داده int قابل ذخیره است بیشتر نباشد ؛ در غیر این صورت آخرین مقدار قابل ذخیره در صحیح ، در خروجی خط‌دستوری نمایش داده خواهد شد )
[[رده:زبان برنامه نویسی سی]]
| |||