جایگاه زبان فارسی در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بهترساختن واژه ها و جملات
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز ویرایش 2A02:908:967:720:A51F:FF83:F421:23D5 (بحث) به آخرین تغییری که Doostdar انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
 
خط ۱:
زبان پارسی (عربی فارسی) یک زبان پربارغنی و پویاست، نکته مهم تر این است که آنهایی که صاحب ذوق و دانشاطلاع هستند و به باریکی های زبان ورود خوب دارند و مسلط هستند، می توانند هر روز با اثری که تولید می کنند، شعری که می سرایند، داستانی که می نویسند، به مجموعه واژگانی زبان بیفزایند.
 
افغانستان نزدیکقریب به 275سیصد سال است که در سیطره پادشاهان و حاکمان قوم پشتون بوده است، یعنی تمامی قدرت تک قومی بوده که در حدودی 75 درصد دگر نادیده گرفته شده است.اما ولی بسیاری از این دولتمردان، دوستدار زبان شیرین فارسی بوده اند،و چونحتی باگاه ایندر زبانترویج 95آن درصدکوشیده‌اند. مردمبسیاری می‌تواننداز صحبتکسانی کنندکه وخدمات یکدیگربزرگی را بدانند، مانند ازبک، آوغان/افغان تاجیک و هزاره، وهمبه زبان دفتر و دیوان بوده است، و حتا شاعران و نویسندگان شان به فارسی شعرکرده‌اند، سرودهاصالتاً اند،پشتون تا همه بدانند مانندبوده‌اند، همچون عایشه درانی شاعر بزرگ زبان فارسی، عبدالحی حبیبی پژوهشگر نامدار پشتون، که پسان ها فارسی ستیزی نمود، محمود طرزی روزنامه‌نگار افغانستان که متاءسفانه دیرتر فارسی و ایران ستیزی را پیشه نمود ازجمله جدای فارسی وپدر گویشروزنامه‌نگاری دری،افغانستان، عبدالله افغانی‌نویس پژوهشگر برجسته و دولتمردانی همچون مهردل‌خان مشرقی، نصرالله خان نایب‌السلطنه و بسیاری دیگر. بر اثر همین خدمات بوده که در طول قرن‌ها، تعامل میان مردم بسیار نیکو بوده است، چنان که عبدالرحمان خان با همه استبدادی که او بدان معروف است، واصل کابلی شاعر بزرگ زبان فارسی را دبیر مخصوص خویش می‌سازد.<ref>[https://ariananews.co/news-analysis/%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%88-%DA%86%D8%A7%D9%84%D8%B4%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%B4-%D8%B1%D9%88.html/ فارسی افغانستان و چالش‌های پیش رو]</ref> بحثی در ادبیات داریم که می گوییم یکی از ارجمندی های برخی نویسندگان و شاعران این است که چه مقدار واژه جدید ابداع کرده و به زبان فارسی افزوده اند <ref>http://avapress.com/vdcdzx0n.yt0fx6a22y.html</ref>.
 
متاسفانه یک کسانی (بویژه رژیم های اوغانه)عده با خامی براساس این تصور که دری از فارسی جداست، واژه هایی را که امروز ایرانی ها در زبانشان بکار می برند در نوشته یک نویسنده افغانستانی بکار رود می‌گویند که این واژه از ما نیست و این را نباید استفاده کنیم و فوراسریع هم چماق جهل خود را برمی دارند و اتهام می زنند که این فارسی ایرانی است <ref>http://avapress.com/vdcdzx0n.yt0fx6a22y.html</ref>. این طرز فکر اشتباه است زیرا اگراین طور باشد که برخی واژگانکلمات که دارای پیشینه تاریخی در زبان ما هستند را فارسی ایرانی بدانیم باید بگوییم سنایی و عنصری و فرخی و دقیقی و خواجه عبدالله و مولانا همه ایرانی اند <ref>http://avapress.com/vdcdzx0n.yt0fx6a22y.html</ref>.
 
خوشبختانه امروزه در افغانستان جوانان زیادی به شعر و نثر روی آورده اند و این کوشش ها این نوید را می دهد که این جوانان بزودی می توانند احیاگر زبان فارسی در افغانستان باشند <ref>http://avapress.com/vdcdzx0n.yt0fx6a22y.html</ref>.
خط ۱۲:
[[رده:جایگاه زبان فارسی در افغانستان]]
[[رده:زبان‌ها]]
 
==جستارهای وابسته==
* [[وک:فارسی افغانستان]]