آثار فرهنگی اجتماعی و روانی فناوری اطلاعات روی انسان/اتصال مدارس به شبکه اینترنت: تاثیرات اجتماعی و فرصتهای تحصیلی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: افزودن سرصفحه برای خروج از بنبست |
اصلاح نگارشی |
||
خط ۱:
{{سرصفحه
| عنوان = اتصال مدارس به شبکه اینترنت:
| قسمت =
| قبلی =[[آثار فرهنگی اجتماعی و روانی فناوری اطلاعات روی انسان/آثار اجتماعی و روانی سامانههای پیام کوتاه (اس-ام-اس)|آثار اجتماعی و روانی سامانههای پیام کوتاه (اس-ام-اس)]]
| بعدی =[[آثار فرهنگی اجتماعی و روانی فناوری اطلاعات روی انسان/بودن با فناوری اطلاعات|بودن با فناوری اطلاعات]]
| یادداشت = [[آثار فرهنگی اجتماعی و روانی فناوری اطلاعات روی انسان]]
}}'''اتصال مدارس به شبکه اینترنت :
بیشتر دولتمردان در استرالیا با وجود
در
در این مقاله بررسی خواهیم کرد که
شبکه اینترنت که بیشتر مد نظر اینترنت است را به سادگی اینگونه تعریف کرد محیطی وابسته به یک شبکه جهانی که جهت مشارکت در آن نیاز به عضویت
▲شبکه اینترنت که بیشتر مد نظر اینترنت است را به سادگی اینگونه تعریف کرد محیطی وابسته به یک شبکه جهانی که جهت مشارکت در آن نیاز به عضویت می باشد و این عضویت مزایایی دارد منجمله دسترسی به حجم وسیعی از منابع و اطلاعات مفید و سودمند(این منابع می تواند هم مادی باشد و هم غیر مادی). البته جنبه عضویت در این تعریف برای ما کلیدی می باشد.
در استرالیا
مطالعه انجام شده روی جوانان بین
▲'''شبکه اینترنت و جوانان'''
▲در استرالیا 81 درصد از خانواده هایی که کودکان زیر 15 سال دارند به اینترنت متصل میباشند که آمار مقایسه میشود با 57 درصد از خانواده هایی که کودکان زیر 15 سال ندارند. و همین طور 19 درصد از خانواده ها که کودکان زیر 15 سال دارند به اینترنت متصل نمی باشند. همچنین 43 درصد از خانواده ها دارای کودکان زیر 15 سال هستند.
== مزایای استفاده از شبکه اینترنت ==
▲مطالعه انجام شده روی جوانان بین 8 تا 17 ساله، نشان میدهد که این جوانان 1 ساعت و 15 دقیقه از هر روز خود را در اینترنت سپری میکنند. برای جوانان بین 8 تا 11 ساله میانگین مدت زمان استفاده از اینترنت 30 دقیقه در روز می باشد. و جوانان بین 15 تا 17 ساله کمتر از 2 ساعت و 30 دقیقه از هر روز خود را در اینترنت سپری میکنند. حال کدام دسته در سه روز متوالی ارتباط خود را با اینترنت در راستای انجام کارهای عملی برقرار میکنند؟ جواب بزرگترین گروه سنی می باشد.
در تحقیقات
▲ یعنی جوانان بین 15 تا 17 سال که در هر روز 45 دقیقه از اینگونه فعالیت ها دارند، 25 دقیقه در راستای انجام تکالیف خود و 23 دقیقه برای بازی با دیگران از طریق بستر اینترنت، 24 دقیقه در شبکه های اجتماعی یا دیگر شبکه های غیر معروف و 14 دقیقه را بر گوش دادن به فایهای صوتی و یا دیدن فیلم های تصویری صرف میکنند. این موارد نشان می دهد این گروه سنی از اینترنت، با اهداف گوناگون استفاده میکنند اما بیشتر زمان آنها، در شبکه های صرف شده که خودشان با تمایل شخصی در آن عضو شده اند. البته هم اکنون دسترسی به اینترنت از طروق مختلف امکان پذیر شده است مثلا گوشی های مبایل کنونی که دسترسی به اینترنت از هر مکانی و با سرعت بالایی برای ما فراهم میکند، حتی از داخل مدارس و در وقت مدرسه با این که غیر مجاز می باشد اما با زیرکی که جوانان دارند ارتباط خود را با اینترنت برقرار میکنند.
تحقیقات
دسترسی مدارس به اینترنت در استرالیا
همچنین
▲در تحقیقات بین المللی اخیر یک سری از موضوعات که ما در آینده با آن سروکار خواهیم داشت به طور کاملا به اثبات رسیده است. منجمله اینکه مسائل اجتماعی، فرهنگی، آموزش و نوآوری، ابراز عقاید شخصی، توسعه اجتماعی، فرصت های سالم زیستن همه به وسیله ارتباط جوانان با شبکه جهانی اینترنت به دست می آید. که با توجه به این موضوع در نظر گرفتن تهدید های غیر قابل توجه که اینترنت برای نوجوانان دارد نمی تواند مانع بهره مندی آنها از این فرصت طلائی شود.
در انتها
▲'''شبکه اینترنت و سرمایه اجتماعی'''
▲تحقیقات بین المللی نشان میدهند که داشتن سطح بالاتری از سرمایه اجتماعی منجر به دست آوردهایی میشود از قبیل رسیدن به سلامت بیشتر، دستیابی به آموزش و علم آموزی بیشتر، داشتن کارمندانی بهتر در آینده و نرخ جرم و جنایت کمتر. که همه این دست آوردها در صورتی عملی خواهد شد که جوانان ما دارای سرمایه اجتماعی غنی تری باشند. از دیگر مزارای آن می توان به نزدیکتر شده انسان ها به یکدیگر و برقراری ارتباطات مستحکمتر و نزدیکتر میان مردم. همچنین با یک نگاه مشابه به اعضاء یک خانواده و دوستان نزدیک خواهد شد. این باور می تواند با سرمایه اجتماعی تحقق پیدا کند.
▲دسترسی مدارس به اینترنت در استرالیا می بایست به صورت اجباری فراهم شود و این موضوع نیز باید در نظر گرفته شود که این دسترسی با اعمال فیلتر هایی که دولت استرالیا می تواند اعمال کند باید فراهم شود تا تهدید هایی که برای استفاده از اینترنت ذکر شده همه کنترل شود.
▲همچنین می توان دانش آموزان را در استفاده از ایمیل و شبکه های اجتماعی مشهور مانند MySpace, Bebo, Tagged , Facebook, و سایت هایی که شامل محتوای خاص می باشند مانند Flickr و YouTube نیز محدود کرد و همین طور سایت های بلاگ مشهور مثل LiveJournal و Blogger .
▲در انتها می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که تا زمانی که دولت می تواند برای والدین کشور خود یک سیستم فیلتر گذاری قوی فراهم کند تا بر روی سیستم های خانگی نصب گرد و این اطمینان را به خانواده ها بدهد که نوجوانانشان به سایت هایی که مد نظر آنها نیست نتوانند وارد شوند، منجمله سایت های غیر اخلاقی. با این موضوع دیگر جای نگرانی نخواهد بود، به ویژه برای مدارس نیز این مسئله صدق میکند، میتوان با اعمال چنین محدودیت هایی تهدیدات احتمالی استفاده از اینترنت را کنترل کرد و از طرفی مزایا و فرصت های علمی، پژوهشی، اجتماعی فراوانی که استفاده از اینترنت برای جوانان ما به ارمقان می آورد را از دست نداد.
▲ این یک روش منطقی و قابل قبول برای حل این موضوع می باشد و قطع کلی ارتباط شبکه جهانی اینترنت از مدارس و خانه ها راه کار مناسبی نمی باشد و حتی مشکلاتی را به لحاظ مختلف برای جوانان ما ایجاد میکند، که از دست دادن فرصت های علمی، پژوهشی و عدم رشد کافی سرمایه اجتماعی در جوانان از جمله آنها است. دولتمردان و آموزش و پرورش استرالیا نمی تواند بر روی عقیده و تصمیم خود بماند و می بایست این موضوعات را در نظر بگیرند که به هر حال جوانان به شبکه اینترنت از طروق مختلف دسترسی پیدا خواهند کرد. البته این دسترسی آنها دیگر با کنترل و نظارت ما نخواهد بود و تهدادت اینترنت آنها را نیز دربر خواهد گرفت.
[[رده:آثار فرهنگی اجتماعی و روانی فناوری اطلاعات روی انسان]]
|