کتاب آشپزی/دمنوش: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
نحوه صحیح دم کردن به این شکل است که میزان خاصی از هر گیاه که معمولأ بین ۵ تا ۱۰ گرم است را در یک لیوان آب جوشیده و داغ میریزند و در معرض حرارت مستقیم قرار نمیدهند. دمنوش باید در درجه حرارت محیط قرار بگیرد و در آن حتمأ بسته باشد. بعد از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه مایع را صاف و نوشیدنی به دست آمده را که اصطلاحأ به آن دمنوش میگویند، مصرف میکنند.
در مقایسه با جوشانده، مواد کمتری از گیاه در روش دمنوش خارج میشود اما این به آن معنی نیست که جوشانده بر دمنوش برتری دارد. البته برای مصارف روزانه دمنوش بیشتر توصیه میشود. [[w:بادرنجبویه|بادرنجبویه]]، [[w:به لیمو|به لیمو]]، [[w:سنبل الطیب|سنبل الطیب]]، [[w:گل گاوزبان|گل گاوزبان]] و بسیاری دیگر از گیاهان باید به همین روش مصرف شوند.
البته بهتر است دمنوش را به صورت ولرم مصرف کرد زیرا درجه حرارت بالای دمنوش میتواند احتمال ابتلا به برخی [[w:سرطان|سرطان]]ها مانند مری و معده را افزایش دهد. با توجه به اینکه آمار ابتلا به سرطان مری و معده در ایران بالاست، این موضوع عامل خطر محسوب میشود و توصیه بر این است که دمنوش داغ مصرف نشود. معمولأ این نوشیدنیها بعد از ۲۰–۱۵ دقیقه به حرارت مناسب میرسند. البته مصرف دمنوش سرد نیز مگر برای برخی گیاهان خاص توصیه نمیشود زیرا در اثر سرد شدن برخی مواد مؤثر موجود از بین میروند و اثر دمنوش کم میشود بر حسب گیاه، زمان نگهداری از دمنوشها نیز متفاوت است اما بهتر است دمنوش حداکثر ظرف ۳–۲ ساعت میل شود.
به علاوه، گیاهان دم کردنی به شکل چای کیسهای و فلهای در بازار موجودند و مصرفشان به هر دو شکل ایرادی ندارد اما برخی گیاهان مثل [[w:دارچین|دارچین]]، [[w:رازیانه|رازیانه]] و [[w:زیره|زیره]] که باید پودر شوند را بهتر است به شکل فلهای تهیه و خودتان پودر کنید زیرا بعد از پودر شدن، مواد مؤثره آنها به مرور از بین میرود. اگر قرار است این نوع گیاهان مانند چای کیسهای مصرف شود باید حتمأ به تاریخ تولیدشان توجه داشت.
== جستارهای وابسته ==
|