زبان برنامه نویسی سی/پیش درآمدی بر برنامه نویسی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

یک دستگاه دی وی دی ، تنها می تواند کارهایی را که از پیش برای آن در نظر گرفته شده انجام دهد . اما یک رایانه که امروز شامل تبلت ها و گوشی های همراه هوشمند و بسیاری دیگر از دستگاه های الکترونیکی می شود می تواند مدام برنامه های مختلفی را دریافت کند و بر اساس آنها عمل کند . همان طور که گفته شد در ابتدای امر ، کار بسیار مشکل بود ، گرچه کارهایی که در آن زمان انجام میشدند آنقدر ساده بودند که به هیچ وجه قابل مقایسه با پردازش هایی که رایانه های امروزی انجام میدهند نیست . اما این حفره ها به مثابه 0 و 1 بودند !

بله ، چون اساس پردازش رایانه دیجیتال است ؛ بنابراین زبان واقعی ماشین زبان 0 و 1 می باشد که جهت سهولت در کار ، سیگنال ها را که همان اعداد می باشند به مبناهای دیگری همچون ۴ ، ۸ ، ۱۰ و ۱۶ تبدیل می نمایند . اما این کار باز هم باعث سهولت مطلوبی نمی گردد . برنامه نویسی به زبان ماشین فوق العاده امری دشوار و وقت گیر است . اما فراموش نکنید که برای نوشتن یک سیستم عامل یا درایور یک قطعه ، مطمئناً باید از زبان ماشین نیز استفاده نمائید .

در دهه های دور ، زبانی برای تلفیق با زبان ماشین ابداع شد که زبان اسمبلی نام داشت و این زبان دارای کدهایی می باشد که که هر کد نماینده یک عمل پردازنده رایانه می باشد و بدین ترتیب کار تا حدی آسان شد . بعد از گذشت زمان ، مهندسین دانش رایانه زبان های بسیار زیادی را ارائه کردند که همگی جزء زبان های سطح بالا به شمار می روند .

 

 

زبان های برنامه نویسی امکاناتی را نظیر پردازش بر روی اعداد ، حروف و متون و برقراری ارتباط با سخت افزار و در ادامه خروجی ها و ورودی ها صوتی ، تصویری و ... فراهم می نماید . خطا در زبان های سطح بالا توسط مجموعه برنامه های به کارگیرنده رفع می گردد و به عبارتی Debug می شوند و از طرفی ، نباید فراموش کنید که تقریباً همه به کارگیرنده های زبان تنها با سیستم عامل ( که مجموعه ای از نرم افزار ها و میان افزار ها جهت مدیریت سخت افزار و از طرفی فراهم نمودن محیطی برای ایجاد برنامه می باشد ) ارتباط دارند و آنچه خروجی شما از برنامه می باشد ، زبان ماشین نیست . بلکه زبانی نزدیک به زبان ماشین می باشد که مختص سیستم عامل بوده و کدهای خروجی را با توجه به شرایط ، اجرا می نماید .