زبان برنامه نویسی سی/آشنایی با زبان های برنامه‌نویسی: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان های سطح بالا ، بی شمار هستند اما بر اساس خصیصه های مختلفی شناسایی می شوند . زبان های '''دستورگرا''' یا خط-به-خط یا بهتر بگوئیم : کد-به-کد ، زبان هایی هستند که از اسمبلی الگو گرفته و هر کدی که نوشته شده را خط به خط و کد به کد ، دستور می دهند که در نهایت اجرا خواهد شد . درست در خلاف جهت زبان های دستوری ، زبان های '''موضوعی''' یا هدف گرا هستند که طی آن ، شما آن چه را که قرار است به عنوان خروجی صادر شود برای کامپایلر شرح می دهید ، کامپایلر ابتدا کل متن شما را میخواند و سپسس خروجی مورد نظر شما پ را صادر می کند . خصیصه های دیگری نیز در زبان های برنامه نویسی وجود دارند ، همچون ساختار گرایی که کدها را داخل بلوک ها می نویسید تا بتوانید آنها را از یک دیگر متمایز کرده و هر کدام را هر موقع که خواستید به کار بگیرید ( زبان C ساختار گراست ) یا مثلاً شیئ گرایی ، یکی دیگر از قابلیت های برنامه نویسی است که زبان سی شیئ گرا Objective-C را شامل می شود ، اما نه زبان سی را ؛ زبان شیئ گرا زبانیست که بخشی هایی از برنامه به صورت جدا از یکدیگر می توانند نوشته شوند ، اما بعد از نوشته شدن می توان آنها در در کنار یکدیگر قرار داد تا با هم اجرا شوند و از کد نویسی اضافه جلوگیری می شود . می توان گفت که تمام خصلت هایی که برای برنامه نویسی های سطح بالا شمرده می شود تنها کمک به راحت تر نوشته شدن ( و البته فهم آسان تر آن برای برنامه نویس ) و صرفه جویی در وقت است .