مصر باستان) نزدیک به ۲۵ قرن پیش از میلاد مسیح؛ فردی به نام پتاههتپ که مصری بود کتابی با عنوان تعالیم پتاههتپ نوشت که بهعنوان قدیمیترین کتاب فلسفی جهان شناخته میشود. این خود نشان میدهد با اینکه اکثر افراد فکر میکنند زادگاه فلسفه یونانباستان است اما نزدیک به ۲۳ قرن پیش از تولد امثال سقراط و افلاطون و ارسطو؛ فیلسوفانی در مشرق زمین، فلسفه را اگرچه نه به شهرت افلاطون و ارسطو و... ولی با رویکرد و نظریات مفید ارائه میدادهاند. از فلسفه مصر باستان چیز زیادی باقی نمانده و فقط در همین حد قابل استنتاج است که فلسفه از مصر آغاز شده.
ایران باستان) پس از آن فلسفه در ایران باستان آغاز شد که البته فلسفهای آمیخته با آموزههای دینی بود که ابتدا هندوآریایی و سپس با الهام از دین زرتشت به مکاتب زرتشتی تجزیه شده که از آن مکاتب میتوان به مانوی، مزدکی و زروانی اشاره کرد.
چین باستان و یونان باستان) فلسفه چین باستان و یونان باستان با فاصله کمی از یکدیگر ظهور کردند البته در باب این ۲ فلسفه میتوان گفت که فلسفه در چین همچون دین در دیگر کشورها و تمدنها بود و در مدارس چین تقریبا ۷ قرن پیش از میلاد مسیح فلسفه تدریس میشدهاست؛ و اما فلسفه یونان باستان که مقایسه گستره آن با دیگر تمدنها بیعدالتیای در حق یونانباستان است. این فلسفه که آغازش با بروننگری فیلسوفانی چون فیثاغورس و هراکلیتوس بود در ادامه با انقلاب سقراط که اخلاق را هم وارد فلسفه کرد ادامه یافت. لازم به ذکر است که در نتیجه تدریس سقراط؛ افلاطون تربیت شد و در نتیجه آموزههای افلاطون، بزرگترین فیلسوف تاریخ دوران باستان یعنی ارسطو پا به عرصه گذاشت. از فیلسوفان زن این دوره میتوان به هیپارچیا، هیپاتیا و آسپاسیا اشاره کرد.
هند باستان) فلسفه هند باستان؛ فلسفهای غنی و گوناگون بود که ترکیبی است از اوپانیشاد در دوره ودایی. قدیمیترین ترکیب فلسفی در جهان، ساروپالی رادهاکرشنن است (که ترکیبی بود در فلسفه هندی).