خط‌کشی در راه‌ها به منظور نظم دادن به حرکت وسایل نقلیه و هشدار انجام می‌شود. خط‌کشی در راه‌ها در دو حالت طولی و عرضی انجام می‌شود.در این بخش تعریف انواع خط گفته شده است.
خط طولی مقطع
خط طولی ممتد این خط در حاشیه راه‌ها و وسط راه‌های دوطرفه رسم می‌شود و به معنای این است که رانندگان نباید از روی این خط عبور کنند.
خط مقطع این خط به صورت بریده بریده در راه رسم می‌شود و برای نظم دادن به حرکت وسایل نقلیه استفاده می‌شود.عبور از روی این خطوط به منظور دورزدن ، تغییر خط و سبقت بلامانع است.
خط هاشور این خطوط برای نشان دادن مانع استفاده می‌شوند و عبور از روی آنها ممنوع است.
خطوط زیگزاگ این خطوط به صورت زیگزاگ زرد رنگ در حاشیه بزرگراه‌ها کشیده می‌شوند و عبور و ایستادن برروی آنها ممنوع است.
خطوط پارک چند نوع خطوط پارک وجود دارد که برای پارک کردن خودروها در کنار خیابان استفاده می‌شود و خودروها باید بین خطوط پارک کنند.
خط‌کشی عرضی خط‌کشی‌هایی که در عرض راه کشیده می‌شوند خط‌کشی عرضی نام دارند ، مانند خط عابر پیاده.
خط ممتد ایست این خط به صورت عرضی در تقاطع‌ها استفاده می‌شود و به معنای این است که رانندگان باید قبل از آن خط توقف نمایند.
خط عابر پیاده این خطوط به منظور عبور عابرین پیاده از عرض راه رسم می‌شود.(معمولا قبل از این خطوط موانعی نظیر دست انداز برای کاهش سرعت خودروها و افزایش ایمنی عابرین وجود دارد)
خط توقف منقطع این خط در تقاطع‌ها استفاده می‌شود و به معنای این است که رانندگان باید با کاهش سرعت و رعایت حق تقدم وارد تقاطع شوند.
خط اضطرار این خطوط به صورت هاشوری در کنار جاده‌ها ، بزرگراه‌ها و .... رسم می‌شود و مخصوص عبور خودروهای امدادی است و عبور از روی آنها ممنوع است.
فلش از فلش‌ها برای راهنمایی رانندگان در راه‌ها انجام می‌شود. و رعایت دستورات این فلش‌ها الزامی است.
