آموزش زبان انگلیسی/قید ها
قیدها Adverbials واژه‌هایی هستند که حالت و چگونگی فعل یا صفتی را بیان می‌کنند.
انواع قیدها ویرایش
Types of Adverbials
قید در زبان انگلیسی حالت و کیفیت فعل را نشان می‌دهد. قیدها کاربردهای مختلفی دارند و اولین و مهم‌ترین کاربرد آنها دادن اطلاعات بیشتر درباره "فعل" است، ولی علاوه بر فعل گاهی صفات را هم توصیف می‌کند. قیدها بر این اساس به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند.
انواع قیدها
adverbials of manner (قیدهای حالت)
adverbials of place (قیدهای مکان)
adverbials of time (قیدهای زمان)
adverbials of probability (قیدهای احتماًل)
قیدهای حالت
ما از قیدهای حالت برای نشان دادن اینکه چیزی "چگونه اتفاق می‌افتد" یا اینکه یک چیز "چگونه انجام شده است" استفاده می‌کنیم.
The children were playing "happily".
بچه‌ها با خوشحالی بازی می‌کردند.
He was driving "as fast as possible".
او تا جای ممکن سریع رانندگی می‌کرد.
قیدهای مکان
از قیدهای مکان برای نشان دادن اینکه عملی در "کجا" اتفاق افتاده استفاده می‌شود.
I saw him "there".
من او را آنجا دیدم.
We met "in London".
ما همدیگر را در لندن دیدیم.
قیدهای زمان
ما از قیدهای زمان برای نشان دادن اینکه عملی "چه زمانی" و یا "هر چند وقت یکبار" اتفاق می‌افتد استفاده می‌کنیم.
They start work "at six thirty".
آنها کار را ساعت شش و نیم شروع می‌کنند.
They "usually" go to work by bus.
آنها معمولاً با اتوبوس سرکار می‌روند.
قیدهای احتماًل
ما از قیدهای احتماًل برای نشان دادن اینکه ما درباره چیزی چقدر مطمئن هستیم و چقدر احتماًل انجام شدن آن را می‌دهیم استفاده می‌کنیم.
"Perhaps" the weather will be fine.
شاید هوا خوب شود.
He is "certainly" coming to the party.
او قطعا به مهمانی می‌آید.
ساختار قیدها ویرایش
Adverbial Structures
این مبحث به چگونگی ساخت قیدها و واژه‌های قیدی می‌پردازد و به طور خلاصه انواع قیدها را از لحاظ ساختار (واژه، عبارت، قیدهای تشدید و تضعیف‌کننده) بررسی می‌کند.
قید در زبان انگلیسی حالت و کیفیت فعل را نشان می‌دهد. قیدها کاربردهای مختلفی دارند و اولین و مهم‌ترین کاربرد آنها دادن اطلاعات بیشتر درباره "فعل" است، ولی علاوه بر فعل گاهی صفات را هم توصیف می‌کنند. یک قید یا از طریق اضافه کردن ly- به انتهای یک صفت ساخته شود، یا اینکه خود واژه به نوبه خود قید محسوب می‌شود، یعنی یکی از چهار حالت قید (حالت، مکان، زمان، احتماًل) را در مفهوم خود دارد.
He spoke angrily.
او با عصبانیت صحبت کرد.
با اضافه کردن پسوند ly- به صفت angry قید حالت angrily ساخته شده است.
They live here.
آنها اینجا زندگی می‌کنند.
واژه here خود نوعی قید مکان است.
We will be back soon.
ما زود برخواهیم گشت.
واژه soon خود نوعی قید زمان است.
قیدها ممکن است همراه با یک تشدیدکننده بیایند. (برای اطلاعات بیشتر به بخش تشدیدکننده‌ها (intensifiers) مراجعه کنید.)
He spoke really angrily.
او واقعاً با عصبانیت صحبت کرد.
They live just here.
آنها دقیقا همین جا زندگی می‌کنند.
قیدها می‌توانند به صورت یک عبارت با حرف اضافه بیاید. در این حالت یک عبارت قیدی (adverbial clause) تشکیل می‌شود.
He spoke in an angry voice.
او با صدایی عصبانی صحبت کرد.
They live in London.
آنها در لندن زندگی می‌کنند.
We will go in a few minutes.
ما تا چند دقیقه دیگر خواهیم رفت.
جایگاه قید در جمله ویرایش
Place of Adverbials
در زبان انگلیسی معمول‌ترین جایگاه قید در جمله بعد از فعل است، ولی قیدها می‌توانند بعد از مفعول و مسند نیز بیاید.
قید در زبان انگلیسی حالت و کیفیت فعل را نشان می‌دهد. معمول‌ترین جایگاه قید در جمله بعد از فعل است. ولی قیدها می‌توانند بعد از مفعول و مسند نیز بیاید. به مثال‌های زیر نگاه کنید:
He spoke "angrily".
او با عصبانیت صحبت کرد.
They live "just here".
آنها دقیقا همین جا زندگی می‌کنند.
We will go "in a few minutes".
ما تا چند دقیقه دیگر خواهیم رفت.
He opened the door "quietly".
او آهسته در را باز کرد.
She left the money "on the table".
او پول را روی میز گذاشت.
توجه
توجه داشته باشید که قیدهای تکرار (frequency) که نشان می‌دهند یک کار هر چند وقت یکبار صورت می‌گیرد، قبل از فعل اصلی می‌آیند. (برای اطلاعات بیشتر به بخش قیدهای تکرار مراجعه کنید.)
We usually spent our holidays with our grandparents.
ما معمولاً تعطیلات خود را با پدربزرگ و مادربزرگمان می‌گذرانیم.
قید usually قبل از فعل اصلی در جمله آمده است.
I have never seen William at work.
من هیچوقت "ویلیام" را سرکار ندیده‌ام.
قید never قبل از فعل اصلی در جمله آمده است.
نکته
اگر بخواهیم روی قید تاکید داشته باشیم، قید را در ابتدای جمله قرار می‌دهیم.
Last night we saw our friends.
دیشب، ما دوستانمان را دیدیم.
Very quietly he opened the door.
خیلی آهسته، در را باز کرد.
اگر بخواهیم روی "قیدهای حالت" تاکید کنیم، می‌توانیم قیدها را قبل از فعل اصلی به کار ببریم.
He quietly opened the door.
او آهسته در را باز کرد.
She had carefully put the glass on the shelf.
او با دقت لیوان را در قفسه گذاشته بود.