آواشناسی مقدمه آواشناسی
آموزش زبان کردی


زبان کُردی بخشی از خانواده زبانهای هندواروپائی است. این زبان با گویشهای متعدد خود عضو شاخه شمال شرقی این خانواده در قسمت زبان‌های هندو ایرانی و یکی از زبان‌های شاخه شمال غربی زبان‌های ایرانی (اوستایی – کُردی – فارسی – بلوچی – تاجیکی- پشتو) است که در بخش‌هایی از خاورمیانه که به آن سرزمین کُردستان گفته می‌شود به آن گفتگو می‌شود و با زبان فارسی قرابت نزدیکی دارد.

پروفسور ن. مکنزی نوشته‌است: که در نظر اول می‎توان انتظار داشت که منظور از زبان مادی زبان کُردی است.

همچنین ولادیمیر مینورسکی معتبرترین زبانشناس زبان کُردی این نظر را تایید می‌کند:

«اگر کُردها از نوادگان مادها نباشند، پس بر سر ملتی چنین کهن و مقتدر چه آمده‌است و این همه قبیله و تیرهٔ مختلف کُرد که به یک زبان ایرانی و جدای از زبان دیگر ایرانیان تکلم می‌کنند؛ از کجا آمده‌اند؟»

بدون تردید اشعار بابا طاهر در گویش کُردی جنوبی " لَکی" در قرن یازده میلادی و نوشته‌های آیین یارسان در گویش اورامانی و گورانی در قرن سیزده میلادی، بخشی از کهن ترین آثار ادبی کُردستان هستند.

از نظر جغرافیایی سرزمین کُردستان به قسمت‌هایی از ایران، ترکیه، عراق و سوریه گفته می‌شود. اما جمعیتهای پراکنده کُرد نیز در جمهوری آذربایجان، روسیه، ارمنستان، شمال خراسان و در مناطقی از استان گیلان (یعنی لوشان و چمخاله لنگرود) یافت می‌شوند.