ترجمه دوم - بخش اول - فصل نوزده

	هشدار: این صفحه مربوط به یک کتاب در حال گردآوری است. بدون هماهنگی مدیران به هیچ عنوان تغییری در این صفحه ایجاد نکنید. در صورتی که تغییری در این صفحه ایجاد کنید یک خرابکار محسوب می‌شوید و با شما برخورد خواهد شد

روش ضمنی کاربر طراحی شده در ابزار حمایت از استدلال و احتجاج

مقدمه

سیستم های حمایت از استدلال به کاربر اجازه ایجاد ، دستکاری و تبادل موقعیت‌های موضوعات ، پرسش ها ، گزینه ها ، ملاک ها ، فرضیه ها ، تصمیم گیری ها ، مسائل و هدف را می‌دهند. این سیستم‌ها به صورت نمونه‌های اصلی تحقیق و سیستم های تجاری موجود و دردسترس می باشند.

آنچه در اینجا مورد بررسی قرار خواهد گرفت روش های ورود و معرفی زمینه یابی در ابزار های استدلالگر است. هر یک از عبارت ها ممکن است شامل عوامل استدلال و مباحثه قضیه ها ، ادعاها و حکم ها باشد ( قوانینی که از قضیه ها برای بیان ادعاها طرح می شود ). قصد توافق شده ( یا هدف اصلی ) برای توجه به مجموعه خاصی از عوامل استدلال وجود دارد . بحث کلی دارای یک موضوع مورد توافق یا هدف محدوده است . برای نقد این مقاله به دست نوشته سیلینس ( 1977) مراجعه شود. اگرچه سیستم های تجاری موجود از نظریه های برهان آوری و مناظره ای استفاده می کنند که هدف آنها تاکید بر دستیابی به تعقل و خردگرایی است ، اما به کاهش " اشاره به دست " ، توانایی یادآوری استدلال های قبلی ، وتوانایی پرداخت به ظاهر بحث ها به شکل نمودارهای استدلال و احتجاج است . معهذا، زمانی که افراد به بحث و مشاجره می پردازند ، آنها غالباً قصد یا حتی سندهای خود را روشن نمی سازند و توضیح نمی دهند. مثلاً ، درزمان بحث و مشاجره در مورد مزایای سازمانی یک پروژه جدید در خصوص سود و نفع این طرح در بخش سازمانی خود صحبت نمی کنیم . بعلاوه، افراد خواهان افزودن اطلاعات ضمنی - یعنی فرضیه ها ، انتطارات و توقع ها ، قصدها ، یا عقاید محرمانه و خصوصی می باشند. افراد می توانند به درجه اعتماد ادعاهای خود – خواه فقط یک حدس باشد یا واقعی باشد ، یا میتوانند از میزان تعهد خود به مجموع قوانین یا هنجارها شانه خالی کنند. همچنین ، افراد معمولاٌ به جایی توضیح و شفاف سازی دست به ابهام گویی می زنند. تمام این اصلاحات – تلویحات ، اقدامات احتیاطی یا دادوستد تامینی و ابهامات متنی را در اختیار شنونده می گذارد تا معنا و مفهوم واقعی استدلال را درک کند. این مقاله مسئله روش های استنتاج اطلاعات ضمنی را در تعامل استدل الکترونیکی و این که چگونه کاربران می توانند این ضمنی سازی ها را برای خود طراحی کنند، ارایه می دهد. مثال جدول 1 بخشی از متن گفتگو ( تحلیل کاملتری از یک متن بزرگتر در مقاله سیلینس 1995b آمده است) جدول 2 تغییرات مهم را در عوامل و عناصر استدلال نشان می دهد. هر چرخش با عدد اولیه و جدیدی تشخیص و شناسایی می شود . چرخش ممکن است حاوی چند تغییر در عوامل استدلال باشد – مثلاٌ ، چرخش [1] حاوی گزینش تاکیدها و مهم ها و اهداف تبیینی باشد .

جدول 2 مقدار دگرگونی و خودکار سازی تغییرات استدلال و میزان نیاز این تغییر را درمداخله کاربر انسانی بررسی میکنئد ستون ادعا مهمترین متنی است که کاربر می تواند در صفحه نمایش به عنوان پیشرفت های گفتگو مشاهده کند. کاربر در گردش [0.1] سند A=X دارای Y است را انتخاب میکند و سپس متغیرهای X = زنان و Y = مسئولیت کارهای خانه و مراقبت از کودکان را لحظه ای می سازد و نیز هدف اصلی ارزیابی A را انتخاب می کند . بنابراین در گردش [ 0.1] کاربرد دارای چهار انتخاب است . گردش [ 0.2] کاملاً خودکار سازی می شود ، زیرا حکم از پیش رمز گذاری شده ( که با یک کار همتا شده مشخص می شود ) از آن جهت موجود است که برای ایجاد ادعا جدید B=X باید دارای Y باشد و کانون را به B تغییر دهد. کاربر در چرخش [1.1] پدر را ( با فرض X= پدر در C=X باید دارای Y باشد) متمایز از زن تشخیص می دهد و بر زنان تاکید می کند . چرخش [1.2] ادعا می کند که فقط یکی از والدها مهم هستند و شامل انتخاب زنان به جای پدر به وسیله کاربر می شود . کاربر در چرخش [1.3] هدف محدوده ای شرح و توصیف D=B قوی تر از C است را انتخاب می کند.

دو سند در این مرحله با همتاسازی روش همیشگی و یکنواخت ، حکم طبیعت گرایی ( طبیعی است که زنان از کودکان مراقبت کنند ) و حکم سند بهره ( به نفع مردان است که تضمین کنند زنان از کودکان مراقبت می کنند ) شناسایی و تشخیص داده می شود . کاربر این مسئله گزینشی را با انتخاب حکم یا سند ضعیف تر در گردش [2] حل می کند. بنابراین ، جدول 2 نشان می دهد که کاربر به منظور نمایش 3 چرخش 11 تصمیم را اتخاد می کند.

متن سازی کاربر طراحی شده

اگر چه ، سیستم حمایت از استدلال و احتجاج میتواند با متن سازی و ضمنی سازی تهیه شود ، اما این احتمال وجود دارد که تغییر موقعیت نوع متن مورد نیاز را مشخص خواهد کرد. بنابراین ارایه و تامین وسایل طراحی نسبتاً کاربر آسان متن مورد نیاز می باشد. پروسه طراحی شامل ثبت مواردی از نشانه های عملی در متن و استفاده از این نشانه ها جهت ساخت و تولید گزینه های است که میتواند در سطح واسط کاربر به عنوان انتخاب فهرست اجرا شوند.

جدول 3 نمونه محدودی از این فرآیند را نشان می دهد. جدول های 2 و 3 نشان می دهند که این فرآیند شامل اقدامات و تلاش های اندک کاربرانی است که خواستار ساخت متن استدلال خود با استفاده از تابع های جدید هستند . این تابع ها همانطور که در جدول 2 نشان داده شده است ، فقط می توانند در مورد تعریف تابع ( مثل ارزیابی ، فرمان ، درخواست ، دادن اولویت به ، حل اختلافات ، پاسخ به سوال ، آزمایش (فرضیه ) یا در مورد تعریف حکم مثل برخی از اگرها- آنگاه قوانین ( که استفاده از تعریف های تابع را منجر می شود ) باشند .بنابراین ، پروسه جمع آوری داده ها مشابه وظیفه ساخت تابع ها یا سندها به وسیله کاربر است که بیان و تعیین موقعیت استدلال های ظریف و دقیق رابهتر می سازد.

سیلینس (1998) مثال دیگری را در مورد اینکه چگونه متغیرهای تکلیف می تواند برای استنتاج این قانون که کدام متن ها بهتر در سند خاص قرار می گیرند، مشاهده شوند. او از فهرست متغیرهای تکالیف زیر استفاده می کند : ادعا، قضیه ، راه حل ، هدف ، ابزار، مسئله ، تعریف ، استدلال ، نقش ، انتظار، حل و فصل، اختلاف و تعارض ، اولویت ، خصیصه ، منبع و تکلیف . یک نموته از این قاعده عبارت است از " اگر تعریف X ابزاری برای Y باشد و اگر تعریف Y قدرتمند باشد و اگر هدف با قدرتمندی در ارتباط و تماس باشد آنگاه استنتاج و فراخوان باید ادعا کند که سند X ابزاری ( برای Y) است و راه حل اولویت را به X می دهد ".

این پروسه دارای اختلاف نظر بین مشارکت کننده های استدلال و برهان آوری می باشد. مثال های از قاعده تجربی استفاده از آن برای داوری در مورد پروسه گفتگو در مورد این نوع متن سازی عبارتند از:

1- اگر هدف کانونی یا سند در یک متن خاص موجود نباشد ، آنگاه پیش فرض این می باشد که افزودن پیشنهادی به مجموعه ای از اسناد یا هدفهای کانوی باید تایید شوند.

2- اهداف کانونی و حکم ها استنتاج ها یا دلالت های ضمنی یک گروه یا سازمان می باشند. مثلاٌ ، این سند ،" انتظار می رود که در صورت دیر کرد پروژه ، اعضاء گروه پروژه با اضافه کاری آن را به اتمام برسانند " مسئله خاصی را از دیدگاه سازمان بررسی می کند.

موقعیت و جایگاه فلسفی

این نشانه ها بر موقعیت فلسفی مطرح شده در این مقاله تاثیر می گذارد. برخی از فرضیه های مورد استفاده در این دیدگاه عبارتند از: 1—اجتناب و پرهیز از صراحت بیش از حد . کاربر ممکن است خواستار محرمانه نگه داشتن برخی از استدلال ها باشد. مثلاٌ ، نیازی نیست که دلیل انتخاب سند و حکم W1 ( که در گردش [2.1] بیان شد) برای کاربران دیگر بیان شود ( به کاربرانی که با آن مخالف هستند ). 2- اجتناب و دوری از وقفه بیش از حد در گفتگوها. هدف طرح میتواند با ایجاد تعادل دقیق بین تغییرات خودکار و کاربر تعیین شده حالت استدلال حاصل شود . تعریف های بیش از حد کاربر منجر به گفتگوهای آهسته با قطع و فاصله بسیار می شود . تعریف های بسیار اندک کاربر طیف اندکی را برای افزودن مطالب متنی و تفاوت های ظریف به گفتگو در اختیار کاربر قرار می دهد. مثلاٌ جدول 2 نشان می دهد که هدف کانی ارزیابی ادعا در چرخش [0.1] منجر به تغییر سند توصیفی به تجویزی می شود ( از " دارای " به " باید دارا" ) . اگر این تغییر خاص منجر به مداخله کاربر شود ، آنگاه گفتگو خسته کننده و طولانی خواهد شد. 3- جمع آوری داده ها به عنوان بخشی از یک گفتگو طبیعی با افزودن مداوم هدف کانونی یا تعریف های سند . کاربران در روش فوق الذکر می تواند تعریف های خود را از اهداف کانونی یا سندها ارایه دهند ، و از بنابراین ، قادر به ارایه تفسیر های خود از متن سازمانی و معناهای آن هستند . مثلاٌ ، کاربر در چرخش [0.1] جدول 2 هدف کانی را برای بررسی ادعا A انتخاب می کند . در صورت عدم وجود این هدف کانونی ( و سند در چرخش [0.2] که به آن اشاره دارد ) کاربرد باید قدر به افزودن این اهداف به سیستم باشد. 4- کاربران قادر به مشاهده فوری اثرات مداخله خود هستند . این شرط با ارایه اطلاعات تغییرات استدلال به کاربر که با مداخله های قبلی آنها ایجاد شده است ، پاسخ داده می شود . مثلاً ، در چرخش [ 0.1] تصمیم به مداخله و انتخاب بررسی ادعا A را می گیرد. سند ایجاد شده با این تصمیم و سندی که کاربر باید فوراٌ مشاهده کند عبارت است از " اگر هدف محدوده ای = ارزیابی و بررسی A باشد آنگاه ادعا B=X باید دارای Y باشد و کانون را به B انتقال دهد ". 5- بین تعامل کند ، آهسته ، ودقیق یا سریع و اجمالی یکی را انتخاب کنید . کاربری که با معرفی سندها جدید و و اهداف کلی روند گفتگو را کند می سازد مورد مخالفت و اعتراض کاربران علاقمند به تسریع امور قرار نمی گیرد. اگر مسئله معمولی پیشرفت کند و آهسته ای داشته باشد آنگاه می تواند به توافق های در این مورد دست یافت و به عنوان قاعده اگر – آنگاه درمورد تعادل قابل قبول بین سندهای خودکار و کاربر تعریف شده و اهداف کانونی رمزگردانی می شوند. این تعادل قابل اندازه گیری است . در جدول 2 ، 11 عملکرد از کل 21 عملکرد ( مداخله های کاربر تعریف شده ) وجود دارد – بنابراین ، عملکرد های انسان و ماشین به طور مساوی و عادلانه متوازن و متعادل شدند. روش طراحی

این نمونه می تواند با روش مرحله ای طراحی به یک مرحله تعمیم داده شود.

1- ارتباط نانورالیستی را مشاهده کنید. این ارتباط ممکن است مانند نمونه جاری ( به جدول 1 مراجعه شود) شکل و نوعی از گفتگو کلامی باشد یا به شکل ضبط ویدیویی یا رونوشت برداری و تفسیر نوع دیگری از ارتباط باشد. 2- ارتباطات را از طریق ابزار ارتباطبی مثل ابزار حمایت از استدلال شبیه سازی کنید. این شبیه سازی شامل مدل رسمی عوامل موجود در ارتباط است. این مقاله توجه به استدلال ، عوامل مختلف مثل ادعاها، قضیه ها ، سندها ، تعریف های کانونی و اهداف کانونی و محدوده ای داشته است ( به جدول 2 مراجعه شود ) . 3- مشاهده کنید که چه مقدار متن میتواند با ابزار موجو بیان شود . یکی از روشهای قضاوت درمورد واقعیت شبیه سازی در زبان طبیعی بررسی و جستجو نشانه های عملی ( جدول 3) تفاوت های جزئی معناهای متاثر از متن سازی ها است. مثلاٌ تغییر کانون با " کلمات قابی " علامت گذاری می شوند و با سندها ی خاص توجیه و موجه می شوند . 4- درجه آزادی را به منظور تغییر کنترل گفتگو کاربر تعریف و خودکار بررسی کنید . هر چه حیطه دانش و قضیه و پایگاه داده های سند سنگین تر برنامه نویسی شده باشد ، خودکارسازی امور و اتوماسیون آسانتر افزایش خواهد یافت . معهذا، عدد پایه تابع های که کاربر را قادر به افزودن تفاوت های جزئی می کند ، و قیدهای مهمی در مورد اثر بخشی ابزار و چقدر استفاده آنها آسان، سریع و عدم ایجاد اختلال آنها در جریان گفتگو و مکالمه وجود دارد. 5- بررسی و تحقیق کنید که چقدر کاربران می تواند برداشت ها و تفسیرهای خود را از آنچه که می گویند، مشاهده یا اصلاح کنند. این وابسته به این مسئله دارد که سیستم چقدر می توان به کاربران در تشخیص تحریف و انحراف ارتباطات کمک کند و چقدر آنها می توانند به منظور از آزاد سازی خود از قید تحریف و دستکاری ارتباطاتی می توانند کاری در مورد آن انجام دهند. آزادی و رهایی از تحریف های ارتباطاتی زمانی کاربران جدل میکنند و بیان می دارند که آنها معمولاٌ مخالفان خود را بخاطر باور به اینکه آنها فقط یک کار را در نظر دارند ( مثل ، دستیابی و حصول به اهداف سازمانی ) که واقعاٌ چیز متفاوتی را در نظر دارند ( مثل ، دستیابی و حصول به اهداف بخش سازمان خود ) مسخره می کنند. بنابراین ، تعریف دقیق معنا و مفهوم تحریف ارتباطات در زمان استدلال مشکل می شود. معهذا، در بحث کلی ، فردی تصور میکند در پایان بحث ، تمام شرکت کننده ها قادر به درک موقعیت و اهداف مخالفان می باشد. البته ، تعریف محدود تر و مرتبط تر تحریف ارتباطاتی در سازمان وجود دارد . زمانی تحریف به وقوع می پیوندند که ابزار محتوا و معنا گفته کاربر را تغییر می دهد و ابزار قادر به بیان گفته های کاربران نیست. یکی از دلایل وقوع این مسئله این است که ابزار به قدر کافی برای وقوع ضمنی سازی انعطاف پذیر نیست. مثلاٌ ، در جدول 2، اگر ابزار در گردش [1.1] اگر قادر به تاکید بر نقش زنان ( به جای پدر) نبود ، آنگاه شرکت کننده بعدی در چرخش [ 2.2] حکم و سند W2 را - که در مورد مردانی بود که روش های اجتماعی مورد تایید خود را که به آنها در برابر زنان سود و نفع می رساند ، انتخاب نمی کردند.