راهنمای جامع فیزیک/چرا نو آفرینی مصنوعی مهم است؟

اسمبلی مولکولی چیست؟

چرا نو آفرینی مصنوعی مهم است؟

کاربردهای فناوری نانو

چه اهمیتی دارد که ما آب را از دو اتم هیدرژن و یک اتم اکسیژن بسازیم؟ برای آنکه اگر مولکولهای آب را اینگونه بسازیم، شبیه یک اسمبلی تولیدی است، و می‌تواند تریلیون و تریلیون بار ساخته شود، یعنی انگونه که فینمنFeyman اشاره می‌کند، اشیأ اتم به اتم می‌توانند «مانور» داده شوند، و مواد در نتیجه می‌توانند کارآراتر شوند، و با خواص دلخواه تولید شوند. بیشتر آنکه در مواردی که کمبود یا خطرات مخیط زیستی وجود دارد، مثلأ مورد نفت در دنیای کنونی، که وابستگی به سوخت فسیل از نظر محیط زیستی کشنده است، ننوتک می‌تواند یک آلترناتیو پاکیزه در مقیاس اقتصادی مؤثر، ارائه کند. همچنین اینگونه پروسه‌های مصنوعی ننوتک می‌توانند بسیاری از اشتباهات که در پروسه‌های طبیعی هستند را اجتناب کنند، همانگونه که کامپیوتر در مقایسه با انسان، برای پروسه کردن مقادیرزیاد اطلاعات، کمتر اشتباه می‌کند. این موضوع در پروسه‌های بیولوژیک مهم است، زمانیکه امراضی نظیر سرطان نتیجه اشتباهات در عملکرد سلولها در پروسه‌های طبیعی هستند. آیا تمام این پیشرفت‌ها می‌توانند خطرات و مسائلی را هم باعث شوند؟ البته! کورزویل مثال خوبی از شبکه‌های کامپیوتری و ویروس‌ها می‌زند که از طریق این شبکه‌ها پخش می‌شوند، و اشاره می‌کند که ما امروز حاضر نیستیم کامپیوتر و اینترنت را به خاطر ویروس به دور بریزیم، و به جای بازگشت به عقب، ما دفاع در برابر ویروس را بوجود میاوریم. البته مسدله اصلی منقدینی نظیر اسمالی خطرات نیستند. خطراتی نظیر مسائل مکانیسم‌های خود سازself-replicating. چرا که همانگونه که همه میدانیم خود سیستمهای خودسازطبیعت، نظیر سلولهای انسان، مسأله کپی‌های غلط را به کرات نشان می‌دهند، که دلیل امراضی نظیر سرطان است؛ و نه تنهاسرطان، بلکه تمام پروسه سالخوردگی و امراضی نظیر الزایمرAlzheimers نتیجه اشتباهات سلولهای خود ساز طبیعت هستند؛ بنابراین کنترل در سیستمهای خود ساز مصنوعی می‌توانند حتی برای حل اینگونه مسائل هم به کار روند. به عبارت دیگر، خطرات بالا موضوع اصلی منقدینی نظیر اسمالی نیست. اصل بحث آنها همانند درایفوسDreyfus و بحثهای شطرنج وی، در زمان آغازغرصه دانش هوش مصنوعیAI، است، یعنی آنها بحث می‌کنند که اسمبلر مولوکولی غیر ممکن است، با اشاره به موضوعاتی نظیر انگشتان چاق در ننوتک، که اساسأ معنی اش این است که دست روباطی که برای وصل کردن اتمها بکار می‌رود، وقتی به اندازه‌های کوانتومی تزدیک شویم، بخاطر تأثیرات کوانتومی عدم تعین، نمی‌تواند آزادانه حرکت کند. اما همانگونه که کورزویل به نحو احسنت نشان می‌دهد، اندازه‌های ننوتک به مراتب از اندازه‌های کوانتومی که در آنها این عدم تعین‌ها معنی می‌دهند، بزرگتر هستند، و حتی اگر چنین فاکتورهائی هم وارد شوند، و مشکل ایجاد کنند، آنها مسائلی برای حل کردن هستند، و نه برای دلسرد شدن از امکان نانوتک.

منابع

۱-کتاب فیزیک از آغاز تا امروز نوشته حسین جوادی چاپ دوم شهریور ۱۳۸۷ انتشارات اندرز

۲-سایت باشگاه نانو