آموزش تفکیک زباله برای بازیافت/علم آشغال شناسی
صفحه ۲ ►◄ علم آشغال شناسی ►◄ صفحه ۴
آشغال‌شناسی که توسط پروفسور ویلیام راتیه از دانشگاه آریزونا به جامعه باستان‌شناسان معرفی شده است اساساً آن طور که از ظاهرش برمی‌آید عبارت است از مطالعه و بررسی آشغال. به بیان دقیق‌تر، این علم عبارت است از مشاهده و بررسی دقیق زباله‌ها و ضایعاتی که جمعیتی مشخص تولید می‌کنند به منظور آموختن درباره فعالیت‌های این جمعیت در زمینه‌هایی چون کنترل ضایعات و مصرف غذا. در آشغال‌شناسی، زباله‌های روزانه ما ناگهان به آثاری ارزشمند و جالب‌توجه تبدیل می‌شوند که بر اساس آنها می‌توان در مورد منبع‌شان به اطلاعات و نتایج مهمی دست یافت.
یک دکتر آشغال شناس نوشته است: من در روزهای ۲۴ تا ۲۶ فوریه سال جاری خود دست به مطالعه‌ای آشغال‌شناسانه زدم، و هدفم از این کار بررسی عادات غذایی گروه کوچکی از مردم به منظور مقایسه رفتارهای واقعی و ایده‌آل آنها بود. رفتار واقعی کاری است که فرد واقعاً انجام می‌دهد، اما رفتار ایده‌آل کاری است که می‌گویند می‌کنند یا دوست دارند بکنند. من خانواده‌ای چهارنفره مرکب از زن و شوهر و دو بچه در کلاس‌های هفتم و دهم را در جزیره مارکو در فلوریدا انتخاب کردم که اجازه دادند من به مدت سه روز زباله‌های آشپزخانه‌شان را بررسی کنم. این زباله‌ها را وزن کردم (شش و نیم پوند)، از همه آنها فهرست برداشتم، آنهایی را که به غذا مربوط نبودند دور ریختم، و سپس روی باقی‌مانده آنها متمرکز شدم. باقی‌مانده زباله‌ها را به چهار گروه غذایی معروف تقسیم کردم به علاوه یک گروه اضافه برای دسرها و اقلام دیگر، و درصد هر یک از این گروه‌ها را در رژیم غذایی روزانه این خانواده محاسبه کردم. در حین این کار توانستم درمورد عادات غذایی این خانواده به نتایجی هم برسم. هنگام وارسی زباله‌ها به اشیایی برخوردم چون حلقه‌های پلاستیکی پاکت‌های شیر و آبمیوه یا جعبه‌های سودا که خود بطری‌ها و پاکت‌ها همراه‌شان نبود. بر اساس این یافته به این نتیجه رسیدم که این خانواده تلاش می‌کند برخی از اقلام زباله‌های خود را بازیافت کند. با این حال اقلامی هم در این زباله‌ها بود مثل کیسه‌های پلاستیکی که نشان می‌داد این خانواده تمام زباله‌های قابل‌بازیافت را بازیافت نمی‌کند.