دوپینگ/تشخیص
| دوپینگ ژنی | تشخیص | دوپینگ با چای وقهوه و کوکاکولا |
| دوپینگ |
|
نویسنده یا نویسندگان این نسک برای نگاشتنش تنها از واژگان پارسی سره بهره جسته‌اند. چنان چه شما را اندیشه بر این است که در آن دست برید، این راهبرد را از دیده به دور ندارید. |
برخلاف دوپینگ دارویی یا روشهای دیگر دوپینگ، تشخیص دوپینگ ژنی در ورزشکاران بسیار دشوار است. به غیر از نوع اول که تا حدی از روی میزان اریتروپویتین قابل شناسایی است.
نوع دوم و سوم دوپینگ ژنی را با دانش و اطلاعات فعلی نمی‌توان مشخص کرد، زیرا پروتئین تولید شده در این روشهای ژن درمانی کاملاً مشابه پروتئین طبیعی بدن است و امکان ردیابی آن میسر نیست. اگر از ناقلهای ویروسی برای انتقال ژن استفاده شده باشد، می‌توان با به کارگیری پادتن خاص علیه پروتئین‌های ویروسی، به احتمال وجود ژن بیگانه و انجام ژن درمانی پی برد.
عوارض ویرایش
به طور کلی انجام ژن درمانی با خطرات و عوارض شناخته شده و ناشناخته‌ای همراه است. اگر هدف این کار درمان بیماری‌های ژنتیکی باشد، این خطرات تا حدی قابل قبول است، اما ممکن است در افراد سالم ورزشکاران آثار جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
دوپینگ ژنی در ورزشکاران ویرایش
با توجه به غیرقانونی بودن ژن درمانی به منظور بالا بردن توان جسمی و عضلانی و با تاکید بر احتمال (برتوانی) بروز حوادث جدی، به برخی از خطرات ایجاد شده در پی انجام دوپینگ ژنی در ورزشکاران اشاره می‌شود:
۱. احتمال ایجاد شوکهای شدید یا خفیف ایمنی یا سمی در پی استفاده از ناقلهای ژنی و یا حساسیت به روش انتقال ژن
۲. افزایش غیرطبیعی اریتروپویتین در افراد سالم ممکن است سبب بالا رفتن خطر بروز حملههای قلبی شود، زیرا افزایش گلبول قرمز سبب تغلیظ خون شده برتوانی ایجاد لخته‌های خون در رگ‌ها بیشتر می‌شود.
۳. در کسانی که از روش دوپینگ نوع دوم برای تقویت ماهیچه‌های خود استفاده می‌کنند، ماهیچه‌ها به طور غیرطبیعی بزرگ شده و تاندون‌ها و استخوان‌ها را احاطه می‌کند (فرامی‌گیرد) که ممکن است سبب پارگی یا شکستگی آن‌ها شود.
۴. ژن انتقال یافته ممکن است به درون ژن‌های بیمار رسوخ (رخنه) کند و با تحریک ژن‌های تومورساز یا مختل کردن (به هم خوردن) ژن سرکوبگر تومور، به ایجاد تومور منجر شود.
۵. غیرفعال سازی توالی‌های رمز کننده می‌تواند یک عملکرد ضروری ژن میزبان را مختل کند.
البته این حالت فاقد اثر چشمگیر است، زیرا چنین جهش‌های کشنده‌ای نادرند و فقط یک سلول را از بین می‌برند.