زبان برنامه نویسی سی/پیش درآمدی بر برنامه نویسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴:
برخلاف یک دستگاه دی‌وی‌دی که تنها می‌تواند کارهایی را که از پیش برای آن در نظر گرفته شده انجام دهد ؛ یک رایانه که امروزه شامل تبلت‌ها و گوشی‌های همراه هوشمند و بسیاری دیگر از دستگاه‌های الکترونیکی دیگر می‌شود می‌تواند مدام برنامه‌های مختلفی را دریافت کند و بر اساس آنها عمل کند . همان طور که گفته شد در ابتدای امر ، کار برنامه دادن به رایانه ، بسیار مشکل بود ، گرچه کارهایی که در آن زمان انجام می‌شدند آنقدر ساده بودند که به هیچ وجه با پردازش‌هایی که رایانه‌ها و برنامه‌های امروزی انجام می‌دهند قابل مقایسه نیستند . اما این حفره ها به مثابه 0 و 1 بودند !
اما 0 و 1 چیستند ؟
رایانه ، یک دستگاه دیجیتالی است ؛ بر خلاف دستگاه‌های الکترونیکیِ قدیمی که آنالوگ بودند و سیگنال‌ها از طریق موج‌هایی که بر روی جریان الکتریکی ایجاد می‌شدند ، رفت و آمد می‌کردند ؛ در دستگاه‌های الکترونیکی دیجیتالی ، سیگنال‌ها با قطع و وصلِ جریان ، رفت و آمد می‌کنند . وجود جریان ( یا وجود بار ) نماینده عدد « ۱ » و عدم وجود جریان ( یا عدم وجود بار ) نماینده عدد « ۰ » می‌باشند و بدین‌ترتیب با جریان الکتریکی که مرتب قطع-و-وصل می‌شود که تحت استانداردها و پروتکل‌های الکترونیکی است ، سیگنال‌ها رفت و آمد می‌کنند ( سیگنال به معنی پیام است که در علوم برق و الکترونیک به جریان الکتریکی یا امواج الکترومغناطیسی‌ای گفته می‌شود که دارای معنای خاصی باشد ) بنابراین زبان واقعی ماشین و از جمله رایانه یا کامپیوتر ، زبان 0 و 1 می باشد که جهت سهولت در کار ، سیگنال ها را که همان 0 و 1 می باشند و در مبنای ۲ هستند ( دودویی ) به مبناهای دیگری همچون ۴ ، ۸ ، ۱۰ و ۱۶ تبدیل می نمایند . اما این کار باز هم باعث سهولت مطلوبی نمی گردد . برنامه نویسی به زبان ماشین فوق‌العاده امری دشوار و وقت‌گیر است . اما فراموش نکنید که برای نوشتن هسته ( کرنل ) یک سیستم عامل ( که مجموعه ای از نرم افزارها و میان افزارها جهت مدیریت سخت‌افزار و از طرفی فراهم نمودن محیطی برای ایجاد برنامه می باشد ) یا درایور یک دستگاه الکترونیکی ، مطمئناً باید از زبان‌های سطح پائین استفاده نمائید و با سخت‌افزار ارتباط برقرار نمائید
در دهه های دور ، زبانی برای تلفیق با زبان ماشین و سهولت در برنامه‌نویسی ابداع شد که زبان اسمبلی ( Assembly ) نام دارد و هنوز هم به کار می‌رود و این زبان دارای کدهایی می باشد که که هر کد ، نماینده یک عمل پردازنده رایانه ( واحد پردازشگر مرکزی Central Processing Unit - CPU ) می‌باشد و بدین ترتیب کار تا حدی آسان شد . بعد از گذشت زمان ، مهندسین دانش رایانه زبان های بسیار زیادی را ارائه کردند که همگی جزء زبان های سطح بالا ( زبان‌های نزدیک به زبان و فهم انسان ) به شمار می‌روند و کار نوشتن برنامه و برنامه دادن به رایانه را تا حد زیادی آسان می‌نمایند
| |||