راهنمای آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان/درس نه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰:
جمع آنست که نشانهٔ خاصی دارد و بر بیش از یک فرد دلالت می‌کند. در فارسی نشانه‌های جمع که به آخر اسمهای عام و صفات جانشینین اسم می‌چسبد، یکی (ان) و دیگر(ها) است. (ان) بیشتر برای جمع انسان و جانداران و(ها) بیشتر برای بی جانها و اسمهای معنی است:
کِتاب + ان = کِتابها
خانُم + ها = خانُمان
در زبان امروز استعمال آن رو بکاهش است و بجای آن بخصوص در زبان
در صورتیکه اسم به ه غیرملفوظ ختم شود علامت جمع‌ها به (ه) غیر ملفوظ نمی‌چسبد همچنین علامت جمع (ان) به (گان) تبدیل شده و (ه) غیر ملفوظ حذف می‌شود.
خانِه +ها = خانِه‌ها
سطر ۲۶ ⟵ ۲۷:
گُرُسنِه + گان = گُرُسنِگان
در صورتیکه اسم به (الف) یا (ی) ختم شود علامت جمع ان تبدیل به یان می‌شود.
آقا + یان = آقایان
دانِشجو + یان =
چشم + ان/ها = چشمان / چشمها▼
* مَن سِه ساعَت مُنتَظِرِ تو بودم.
سطر ۱۲۵ ⟵ ۱۳۱:
پسر + ان =پسران
▲دست + ان/ها =دستان/دستها
▲چشم + ان/ها = چشمان / چشمها
|style="vertical-align: baseline;"|
سطر ۴۳۸ ⟵ ۴۴۰:
{{پانویس}}
▲* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی = فرشیدورد |نام= خسرو|کتاب= دستور مفصّل امروز |سال=۱۳۸۲|ناشر= انتشارات سخن|شابک=964-372-039-x}}
| |||