زبان برنامه نویسی سی/متغیرها: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷:
کلیدواژه های زبان سی را در مبخث آغازین کتاب نوشتیم . از این بین کلید واژه های :
{{چپ‌چین}}
<source lang="C#">
char
int
سطر ۳۵ ⟵ ۳۷:
long long int
long double
enum
</source>
{{پایان چپ‌چین}}
جهت ایجاد متغیر های پایه به کار می روند . همچنین دو کلیدواژه signed و unsigned جهت تعیین اینکه عدد وارد شده برای مقدار متغیر دارای علامت منفی یا مثبت بودن عدد می باشد یا خیر ، به کار می رود . زمانی که کلیدواژه های بالا را در متن منبع خود می نویسید ، مجاز و مجبور به استفاده از یک نام دلخواه خواهید بود تا یک متغیر ایجاد کنید . اما فراموش نکنید که زبان سی ، یک زبان حساس به کوچک و بزرگی حروف می باشد که اصطلاحاً به آن case sensitive می گویند . بنابراین شما نمی توانید بنویسید Int یا INT و فقط مجاز به استفاده از شکل صحیح آن یعنی « int » می باشید . در مورد نام یا همان شناسه متغیر نیز قوانینی وجود دارد که یکی از آنها همین حساس بودن به کوچک یا بزرگ بودن حروف می باشد . شما زمانی که نامی را برای یک متغیر انتخاب می کنید و می نویسید در دفعات بعدی که میخواهید آن را در جای دیگر برنامه مورد استفاده قرار دهید ، حتماً باید دقیقاً کاراکتر به کاراکتر نام آن را همانند آنچه که برای انتخاب نامش استفاده کرده اید ، استفاده کنید و بنویسید . یعنی اگر نام آن را name گذاشته اید ، نمی توانید در ادامه برنامه ، وقتی می خواهید آن را فرابخوانید بنویسید : Name ! در صورت این اشتباه شما ، کامپایلر از شما خطا خواهد گرفت .
سطر ۴۵ ⟵ ۴۹:
از ابتدای کتاب یادآور گشتیم که بارها استاندارد سی تعریف شده است ، اما علاوه بر آن کامپایلر ها هر کدام اندازه مختص خود را برای متغیر ها اختصاص می دهند . مثلاً متغیری از نوع صحیح یعنی int در اولین استاندارد تنها یک بایت باید در حافظه جا اشغال می نمود ، بعد ها به دو بایت افزایش یافت . با این حال برخی کامپایلر ها اندازه های دیگری را اختصاص می دهند ، مثلاً چهار بایت . ابتدا کامپایلر خود را تست کنید تا ببینید که چه قدر برای هر نوع متغیر اختصاص می دهد :
{{چپ‌چین}}
<source lang="C#">
#include<stdio.h>
سطر ۶۵ ⟵ ۷۰:
}
</
{{پایان چپ‌چین}}
این دستور را دریک فایل c ذخیره کنید و سپس آن را کامپایل کرده و خروجی را اجرا کنید ( بهتر است از طریق ترمینال آن را اجرا نمائید تا پنجره زود بسته نشود ) تا ببینید که هر نوع متغیر چه فضایی را مطابق با تعریف کامپایلر شما اشغال می نماید . زمانی که یک بایت اشغال می گردد 8 بیت برای ما در نظر گرفته می شود تا از 0 و 1 انباشته گردد . یعنی از 00000000 آغاز می گردد و تا 11111111 ادامه می یابد که در مبنای دهدهی می شود : 0 تا 255 که یعنی 256 عدد را شامل می شود که می شود : 2 به توان 8 . بدیهیست در صورت اشغال دو بایت این مقدار می شود 2 به توان 16 . عدد 0 در زبان سی و در بسیاری از زبان های دیگر جزء اعداد مثبت محسوب می شود . بنابراین اگر عدد شما علامت دار باشد ( که به صورت پیش فرض به همین شکل می باشد ، مگر آنکه با استفاده از کلیدواژه unsigned ، آن را بدون علامت کنید )
سطر ۷۲ ⟵ ۷۹:
در ایجاد متغیر ها می توان دو گونه عمل کرد : یکی اینکه هر متغیر را ، حتی اگر از یک نوع باشند در خط های جداگانه ایجاد نمود و هم اینکه آنها را به صورت متوالی نوشت و با هم ایجاد کرد و حتی می توان در همان خط ، تک تک آنها را مقدار دهی نمود . در ایجاد یک متغیر از نوع صحیح یا integer که به صورت int نوشته می شود و همان کلیدواژه اختصاصی ایجاد اعداد صحیح می باشد می نویسیم :
{{چپ‌چین}}
<source lang="C#">
int a = 15;
</
{{پایان چپ‌چین}}
اگر بخواهیم میتوانیم مقدار آن را بعدها نیز به آن اختصاص بدهیم . در اینجا متغیر a تعریف شده است اما اگر مقداری به آن نمی دادیم ، آن را اعلان نموده بودیم ، مثل :
{{چپ‌چین}}
<source lang="C#">
int a;
</
{{پایان چپ‌چین}}
پس از اعلان یک متغیر ، برای دادن مقدار به آن یا استفاده از آن هرگز نباید دوباره نوع داده آن را بنویسیم ، یعنی اگر بخواهیم بعدها به a مقداری بدهیم می نویسیم : a = 15 یا مثلاً a = 8 . و اگر متغیر دیگری داشته باشیم با نام b می نویسیم : a - b و '''نباید''' از واژه int دوباره استفاده نمائیم . همچنین نحوه ایجاد چند متغیر از یک نوع در یک خط و دادن مقدار به آنها به شکل زیر می باشد ( هر چند به مبتدی ها توصیه نمی شود ) :
{{چپ‌چین}}
<source lang="C#">
int a, b, c, d = 5, 8, 16, 73;
</
{{پایان چپ‌چین}}
<big>تذکر :</big>
سطر ۱۰۰ ⟵ ۱۱۶:
در جدول زیر انواع داده های عددی به همراه فضای اشغال شده در حافظه توسط آنها ( مطابق با استاندارد سی ) و بازه اعدادی که می توانید در آنها جای دهید ، نوشته شده است :
{{چپ‌چین}}
{| class="wikitable"
|-
! بازه عددی !! حجم اشغال شده ( به بایت ) !! نوع داده
|-
| 32,768- تا 32,768 || 2 || signed short , short , short int , signed short int , int
|-
| 0 تا 65,535 || 2 || unsigned short , unsigned short int , unsigned int
|-
| 2,147,483,648- تا 2,147,483,647 || 8 || signed long , signed long int , long , long int
|-
| 0 تا 4,294,967,295 || 8 || unsigned long , unsigned long int
|-
| 9,223,372,036,854,775,808- تا 9,223,372,036,854,775,807 || 16 || long long , long long int , signed long long , signed long long int
|-
| 0 تا 18,446,744,073,709,551,615 || 16 || unsigned long long , unsigned long long int
|-
| 38- ^ 10 * 1.17549435 تا 38 ^ 10 * 3.40282347 || 4 || float
|-
| 308- ^ 10 * 2.2250738585072014 تا 308 ^ 10 * 1.7976931348623157 || 8 || double
|-
| 4932- ^ 10 * 3.4 تا 4932 ^ 10 * 1.1 || 10 || long double
|}
{{پایان چپ‌چین}}
[[رده:زبان برنامه نویسی سی]]
| |||