ویکی‌کودک:تمدن‌های باستانی/رومی‌ها
|
|
روم نام سرزمین‌هایی که در اروپا و آسیای صغیر وجود دارد و مدتی در دست امپراتوری روم و امپراتوری روم شرقی بوده است.
آن‌ها در چه کشوری ساکن بودند؟ ویرایش
رومی‌ها در منطقه‌ای زندگی می‌کردند که امروزه بخشی از ایتالیا است. امپراتوری روم از طریق حمله به مردمان همسایه گسترش یافت. این امپراتوری در زمان اوج خود، بیشتر اروپای باختری، شمال آفریقا، یونان، بالکان و خاورمیانه را در اختیار داشت. پایتخت آن‌ها رم از یک روستای کوچک به یک کلانشهر شکوفا تبدیل شد. هنوز هم پس از گذشت ۲۵۰۰ سال رم یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان به شمار می‌آید.
ساختمان‌هایشان به چه شکل بود؟ ویرایش
بیشتر ساختمان‌های عمومی رومی‌ها آثار بزرگی بودند که از جنس مرمر و با طاق‌ها و معماری باشکوه ساخته می‌شدند. خانه‌های معمولی کوچک‌تر بودند و با آجر و چوب ساخته می‌شدند. بیشتر آگاهی ما نسبت به ساختمان‌های رومی از خرابه‌های به جا مانده از آن دوران در زمین است.
آن‌ها چه می‌خوردند؟ ویرایش
هم افراد فقیر هم افراد ثروتمند نانی می‌خوردند که از گندم، جو و سایر غلات تهیه شده بود. این غذای اصلی‌شان بود. سایر غذاهایی که آنان می‌خوردند عبارت بود از مرغ و سایر پرندگان، عدس و لوبیا، گردو، تخم پرندگان، سیب، پنیر، شیر، باده، انجیر، خرما و انگور.
اگرچه بسیاری از غذاهایی که رومیان باستان می‌خورند برای ما عادی است اما جالب است بدانید در ضیافت‌هایشان غذایی می‌خورند که شامل چیزهای عجیب و ناآشنایی برای ما است مثل گراز وحشی، طاووس، حلزون و یک حیوان جونده به نام موش زمستانی. یک تفاوت جالب دیگر اینکه فقرا و زنان هنگام غذا خوردن روی صندلی می‌نشستند ولی مردان ثروتمند ضیافت‌هایی با هم برگذار می‌کردند و در آنجا لم می‌دادند.
آن‌ها چه می‌پوشیدند؟ ویرایش
لباس مردمان در روم سه نوع داشت. یک لباس کمری که نقش لباس زیر را داشت. بر روی آن یک لباس بدون آستین (تونیک) می‌پوشیدند که زنان گاهی دو تونیک می‌پوشیدند. جنس این تونیک معمولا از پشم یا کتان بود. بر روی تونیک یک لباس رسمی می‌پوشیدند.
آن‌ها چگونه می‌نوشتند؟ ویرایش
رومی‌ها الفبایی را برای نوشتن توسعه دادند که الفبای لاتین نامیده می‌شود. الفبای لاتین تقریبا همان انگلیسی کنونی است فقط در اصل شامل حروف بزرگ بوده است. رومی‌ها بخشی از حروفی را که جزو الفبای انگلیسی امروزی است استفاده نمی‌کردند مثل j، x و w. الفبای لاتین پایه‌ای برای بیشتر زبان‌های اروپایی است.